GAVUR VE DUYGUSALLIK

 Çocukluğumda köyde yaşardık. Bir yaşında iken annem rahmetli olmuştu, onun dindar olup olmadığını bilmiyorum fakat babamın çok dindar olduğunu hatırlıyorum. Beş vakit namaz kılardı. Bize kızdığı zaman hep "Sizler gavursunuz. Neden namaz kılmıyorsunuz!" diye bağırırdı. "Sizler dinsiz ve hristiyansız. " diye bizi azarlıyordu. Zaman zaman da oturur bize nasihat ederdi. Bakın çocuklar bu dünya geçicidir, bir gün ölür öbür dünyaya gideceksiniz. Onun için cenete gitmek için daima namaz kılın ve dininize sadık olun derdi.

 İlkokulla başladığımda tam on yaşındaydım, o zaman ilkokulda din dersi olup olmadığını hatırlamıyorum fakat ortaokulda din dersi vardı.İlk din dersi yazılı sınavında, hocamız bize 'Din nedir?' diye bir soru sormuştu. Sınavdan sonra hoca bize sorulan soruların cevabını açıklarken 'Din nedir?' sorusunun cevabı şuydu: 'Din, Allah ile kul arasında olan bir duygudur.' diye cevap vermişti.

 İnsan hangi dinden, hangi inançtan olursa olsun allah katında ayrım yoktur. Millet ırk dil din ayrımı gözetmeden insana insan gözüyle bakmak gerekir. İnsana insan gözüyle bakmadıkça demokrasi ve huzurun olması mümkün değildir. Amacım teolojiyi anlatmak değildir. Fakat toplumsal konular birbiri ile bağlantılıdır. Asıl izah etmeye çalıştığım gavur kelimesi kanımca teoloji ile ilgilidir. Dinsiz, kafir anlamı taşımaktadır. Kafirler  acımasızdır, rahım eylemezler. Oysa son yüzyıla baktığımızda İslam ülkelerinden gavur dediğimiz ülkelere göç eden insan sayısı yüzbinleri geçmektedir. Bu göçün başlıca nedenleri olarak savaşlar, açlık, demokrasi ve insan hakları gelmektedir. İnsanlar doğduğu yerde huzuru bulamadıkları için gavura sığınmak zorunda kalmaktadırlar. Çünkü gavur dediğimiz ülkelerde yasalar geçerlidir. Şunu ifade etmek gerekir; hiçbir toplumda veya bir devlete sorunları yüzde yüz çüzmek mümkün olmamıştır. Fakat sorunların çüzümünü en aza indirmek mümkündür.

 Gavur denilen ülkelerde duygusalık yoktur, kanunlar vardır. İnsanlar kanunlara uyumak zorundadır. Kanunlar herkes için hakkına göre uygulamaktadır. Gavur dediğimiz ülkelerde; vatandaş devlete, devlete vatandaşına sıkı sıkıya bağlıdırlar. Sistemleri güven içerisinde yürümektedir.

 Duygusallık... Ben kişisel olarak duygusallığın iki
çeşit olduğunu düşünüyorum. Biricisi hiçbir çıkar gözetmeden çevreye insanlara ayrım gözetmeden yardım etmektir. Bu da demakrat, özgür ve bilimsel bir eğitim sistemiyle mümkün olacaktır. İkincisi ise tamamı devletin uyguladığı eğitim sistemi ve yasalara bağlı olan duygusallıktır. Ulusların kalkınması ancak bilimsel eğitimle mümkündür.  Çünkü bilimde duygusalık yoktur. Bilimin verileri kesindir. Yasalar bilimsel olarak hazırlandığında duygusallıkla ilgili uygulamalarda ortadan kalkacaktır. Son olarak demokrasi ve eşitliğin uygulanması için duygusal düşünce değil yasalara bağlı kalarak insanların gavurlaşmasını önlemek olacaktır.

Ömer TURGUT

Finlandiya/ Helsinki

Ad Soyad(*) Mail Telefon Mesajınız(*) IP Adresiniz 52.15.241.87

Güvenlik kodu