GEÇMİŞTE DUDERYA'DA BAYRAM TÖRENLERİ

  Amcam Şeyh Nureddin ile bizim ev Kulp ilçesinde aynı mahallede yüz elli metre ötedeydi. Mevsimin hava şartlarının durumuna göre babam ve amcam Duderya tekkesi şeyhi olan amcam Şeyh Bahaddin'i ziyarete giderlerdi. Bu bir gelenekti. Ben de köye gitmede çok ısrarcı olurdum, gitmek için can atardım. 

  Araba yolları pek işlek değildi. Zaten resmi araçlardan başka köye gidecek araba da yoktu. At ve katırlara binilerek gidiliyordu. Bir gün önceden köye gidilirdi, akşam köyde yatılırdı. Amcam Şeyh Nureddin, amcam Şeyh Bahaddin'lerde yatar, ben ve babam amcam Şeyh Ubeydullah ve Perişan yengelerde yatardık. Böylece her iki amcamız da ihmal edilmemiş olurdu. Bayram namazı köy camiisinde topluca kılınırdı. Namazdan sonra orada bayramlaşma, kutlama, tokalaşma yapılırdı. 

  Bu törenden sonra amcalarımız önde, diğer akraba ve köylüler topluca köy kabristanına gider, önce Şeyh Ömer ve oradaki mezarlar ziyaret edilir, ardından diğer tepedeki Şeyh Muhammed Duderi türbesi ve civarındaki mezarlıklar için Yasin okunur, mezarlar hakkında yorumlar yapılırdı. 

Köy kabristanı töreninden sonra Şeyh Bahaddin amcamın evinde hazırlanan zengin  bayram ziyafeti sofrasına tüm köy halkı ve misafirler katılırdı. Büyük misafir salonuna boydan boya serilen örtüler üzerine yemekler konulurdu. Yemek oturuş geleneğine göre salonun başından misafirler, yaşlılar, köylüler en son köyün gençleri ve çocuklar otururdu.

  Yemekten sonra biz köy çocukları ile birlikte köy evlerini gezer, bayramlarını kutlardık. Bu evlerde bize şaran(cevizli sucuk), kuru üzüm, pestil, şeker, tatlı ikram ederlerdi. Hala unutamadığım ballı yumurtalı bir tatlı verdiler. Taxa Gome mahallesinde sanırım, o ev Mala Muhammed'e Velo idi. Çok güzel bir köy tatlısı ikram edilirdi. Taxa gund, taha gome bayram ziyaretleri bitince, amcam Şeyh Bahaddin'in evine gelirdik. Bize bayram nasıl geçti diye espri ile sorarlardı büyüklerimiz, biz de heyecanla anlatırdık. 

  Bu arada arkadaşlar arsında işaretleşmeler oldu, dışarı çıkalım dediler. Dışarı çıktık bir grup. Bir amca 'benimle gelin' dedi. Bir müddet yürüdük. Taxa Gund'de bir eve geldik. Salon düzenli, döşeliydi. Yastıklar, minderle koyulmuştu. Bizden başka, yaşlılar yoktu. Espriler eşliğinde minderlere oturduk, çok rahattık. Birazdan bizi getiren ev sahibi, elinde büyük bir sini ile içeri girdi, siniyi salonun ortasına koydu. 

 Bir de ne görelim, tepside kovan balı, tereyağı, tandır ekmeği... Amca 'buyurun' dedi. Zevkle sofraya oturduk. Bu ev sahibi Şeyh Mehmetcan ŞİMŞEK'ti. Arı kovanları varmış, bizi bal yemeye davet etmiş. Çocukları çok sevdiğinden onlara bal ikram etmişti. Ben daha sonraki yıllarda da ziyafetlere çağırıldım. Allah'tan kendisine rahmet diliyorum. Nurlar içinde yat Mehmetcan ŞİMŞEK amca... Bu köy bayramı unutulmazdı. Çok zevkli olurdu benim için. Tüm akrabaları görür, tanırdık. Bu gelenekler bugün de yaşatılmalı...

Araştırmacı Tarih Öğretmeni Taki EREN
Okunma Sayısı: 1467

Yorum Ekle

YAZARIN DİĞER YAZILARI